ang bilis namang natapos ng oh happy days ko.last week lang,tuwang tuwa pa ko sa mga pangyayari pero ngayon,ewan ko lang kung nakakatuwa pa.

tulad ng nasabi ko dati,sure akong tumetiyempo lang ang kasawian at di ako nagkamali.ang masakit pa dun,akala ko talaga pwede na.sabi nga ni mong “kung umasa yung babae,kasalanan niya!” nagets ko na din kung ano ibig niyang sabihin.

kagabi,pinilit kong maiyak para lang mailabas ko na,para kinabukasan,okay na ko.pero bakit ganun,parang nasanay na ko na ganun?parang manhid na ko sa mga bagay.ayoko mang masanay pero parang ganun na ang nangyayari.tipong imposible na talagang maging totoo yung mga iniisip ko.as if naman kasi may karapatan akong magalit o maghabol diba.lagi na lang one sided,ang masakit dun,ako yung laging nasa maling side.

bakit ayaw kong madala?