today is random day.wag mangamba kung di ka aware na may ganitong day pala dahil self-declared holiday ito.syempre wala pa ring tatalo sa queen of randomness na si jen.haha!

natapos na din ang lantern parade at kahit 2nd place lang kami sa façade,ehem ehem,alam naman nating lahat kung sinong nanalo diba friends?haha!riot kahapon dahil ito na ang last official lantern parade ko bilang pharmer kahit pa next year e sa cp pa rin ako lalantern parade,di na talaga ako talaga cp nun.sana magaling na lang ako sa chem at math para cp poreber na ko,pero pag ganun,sobrang perpekto ko na.harhar.

dahil natanggap ko na ang kalahati na biyaya ko ngayong pasko,nagfeeling bilyonarya na naman ako at namili ng kung ano ano.

1. kira-kira by Cynthia kadohata
- ang ganda ng librong to!pambata siya at simple lang yung kwento pero heartwarming.tungkol to sa dalawang magkapatid na may kakaibang pananaw sa buhay.btw,ang kira kira ay Japanese term for glittering.

2. girl trouble by alan navarra
- di ko alam kung bakit ko binili to pero mukha kasing maganda.mejo weird yung setup kasi random conversations siya na may photography involved.basta.mejo explicit din yung content niya so kung di ka pa handa sa mga mahahalay na bagay,pwede mo na tong i-skip.

3. first love
- compilation siya ng iba’t ibang kwento about sa,well,first love.meron kasi ako nung isa pang edition na tungkol naman sa heartbreak.bitin ako sa mga kwento dito,maraming open-ended e.

so far,ayan palang ang mga nabili ko.balak ko sanang bumili ng the virgin suicides at kitchen pero di kaya ng funds kaya pag-iisipan ko munang maigi to.may bago akong cd!salamat kay vice president majo!cambio!ang saya saya!

blind item:may isang tao na nahuli ng isang tao na nakasilip sa kotse niya.clue:kilala niyo siya.oh no.Ü

hwokey,unti unti nang bumabalik ang oh happy days ko.aktwali,matagal naman nang bumalik.di naman kasi ako yung tipong nagdwedwell masyado sa mga kalungkutan dahil wala naman akong magagawa dun.pag naiyak at nalabas ko na,wala na yun.so..

ako ang tipo na tao na marupok,ika nga ni tado.di mo na ko kelangang utuin sa sales talk kung gusto mo kong bumili sayo,di mo na ko kelangan amuin pag galit tayo,in short,uto uto ako.haha!katulad kanina,namimili kami ng sapatos,mag-uumpisa pa lang yung tindera,humihingi na ko ng size.pero natyempohan lang niyang gusto ko talaga yung sapatos,otherwise kelangan niya pa kong utuin sa loob ng,am,5 mins.

ako rin yung tipong mahirap paiyakin.di kasi talaga ko iyakin e kaya pag umiyak ako,ibig sabihin nakakaiyak talaga o sinisipon lang ako.tulad kanina,akalain niyong humagulgol ako sa isang korean short film made for tv.one fine day yung title niya,ewan ko ba kung bakit ako naiyak.dati kasi,kahit iyak na iyak na ko at masakit na yung lalamunan ko dahil para na kong may apple sa lalamunan,di pa rin ako iiyak.feeling ko kasi sign ng kahinaan ang pag-iyak pero di na ngayon.ngayon kasi,sign na ng katapangan ang pag-iyak para sa kin.matapang ka kasi natanggap mo na na may problema at may mali sa kung san man.pati mga christmas commercials,iniiyakan ko na ngayon.crybaby.eyniwey.

mukhang i'm losing my favorite game na naman ah.Ü

kanina habang nagchachannel surfing ako,natyempohan ko yung serendipity sa,of all channels,sa lifestyle network pa.napanood ko na yun dati pero di naman masyadong tumatak sa kin kasi 12 lang ako nun.pag 12 ka,ang goal mo lang sa buhay e maging 13 ka na para di ka na tatawaging tween at para lumevel up ka na mula sa awkward stage.di ko alam kung goal ng lahat yan pero sa kin ata,oo.eyniwey.

sabi dun sa movie,parang just let things fall into place nang wala kang ginagawa.masasabi ko na hopeless romantic ako.yung tipong pangarap kong magkapamilya tapos yung bahay namin mala country house sa tagaytay at lahat pa ng kakornihang naiisip mo,yun ang gusto ko.pero diba kung wala kang gagawin,walang mangyayari?papabayaan mo na lang na mangyari kung ano yung dapat na mangyari?pano kung yung dapat mangyari e hindi yung gusto mong mangyari?ok lang kasi yun yung 'destiny' na tinatawag?

ako,nasa gitna ako.naniniwala ako sa fate,destiny,tadhana at kung ano pang tawag dun.pero naniniwala din ako na hawak mo yung destiny mo.so para sa kin,pwedeng maniwala sa mga ganitong bagay pero gumawa ka rin ng paraan para maging reality yung gusto mong maging destiny mo.hindi porket alam mo na posibleng walang patunguhan e ilealeave up to destiny mo na lang yun.diba mas rewarding yung alam mong may ginawa ka kesa dun sa inasa mo na lang sa wala.kahit pa masakit na di nangyari yung inaasahan mo,at least masasabi mo na may ginawa ka.wala lang,nagrereflect lang.Ü